Miód Manuka to jeden z najbardziej wyjątkowych miódów na świecie, który na przestrzeni kilku lat obecności w Polsce stał się prawdziwym bestsellerem. Klienci wybierający Manukę cenią sobie nienaganną jakość oraz unikalność tego wyjątkowego miodu. Zaliczany do superfoods, jest pożądany na całym świecie, przez co stał się produktem luksusowym i prawdziwą wizytówką Nowej Zelandii.
Szerokie zastosowanie miodu manuka czyni go produktem bardzo unikalnym. Według badań prowadzonych od lat 70 ubiegłego wieku przez doktora Petera Molana kontynuowanych przez naukowców na całym świecie do dnia dzisiejszego, prawdziwe miody manuka mogą hamować rozwój i niszczyć bakterie antybiotykoodporne (tzw. superbugs) m.in. MRSA (Methicillin-resistant Staphylococcus aureus) czyli gronkowiec złocisty odporny na metycylinę*, który jest olbrzymim problemem w szpitalach na całym świecie i bardzo często zakaża wszelkie rany. W badaniach naukowych czy laboratoryjnych tylko miód manuka, który miał w sobie naturalny methylglyoxal (MGO) wykazywał odpowiednie działanie antybakteryjne. Dlatego wybierając miód manuka kieruj się zawartością tego składnika. Jest to bardzo istotnie. Stężenia MGO w miodach manuka, mogą sięgać nawet około 1000mg/kg. Ale już miody 300+ MGO lub 400+ MGO są godne uwagi.
Methylglyoxal( MGO lub MG) występuje tylko w oryginalnym miodzie manuka. Każdy miód manuka, który posiada w sobie odpowiednie stężenie methylglyoxalu musi odpowiednią informację na etykiecie, najlepiej potwierdzoną certyfikatem laboratoryjnym. Przykładowy certyfikat prezentujemy pod spodem.
Dotyczy on miodu manuka Watson & Son 12+ MGS 400+MGO. Mamy w nim podaną nazwę producenta miodu wraz z danymi, nazwę akredytowanego laboratorium wraz z danymi oraz to co nas najbardziej interesuje czyli próbkę miodu manuka oznaczoną konkretną partią, w tym przypadku 17PB-S0175-1, oraz zawartość MGO w mg/kg, która w momencie badania wyniosła 466 mg oraz skalkulowaną z MGO wartość MGS przypisaną miodom manuka firmy Watson & Son.
Pamiętaj, kupuj tylko oryginalny miód manuka!
*Źródło
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3970805/
