Jednym z najczęściej występujących pasożytów bytującym w jelicie grubym jest owsik ludzki. Kojarzony jest głównie z infekcji wśród dzieci. W Polsce zakażeniu ulega statystycznie co trzecie dziecko i co piąty dorosły. W zamkniętych grupach dzieci, takich jak domy dziecka i zakłady poprawcze, notowano od 90 do 100 % osób jako potwierdzonych nosicieli. Choroba może przyjmować postaci bezobjawowe. Dolegliwości manifestowane są w zależności od stopnia rozwoju pasożytów, jak też predyspozycji i odporności danego organizmu. Wraz z nadmiernym rozwojem owsików, choroba przybiera silniejsze formy. Charakterystycznymi objawami jest świąd okolic odbytu, u kobiet także migrujące pasożyty wywołują pieczenie pochwy i stref intymnych. Wśród dzieci mają miejsce nocne nietrzymania moczu, a także dolegliwości neurologiczne, bezsenność, osłabienie, brak koncentracji i wybuchy agresji. Sposobom zakażenia mogą być niemyte ręce, na których następuje przeniesienie jaj na palcach ze swędzących miejsc do ust. Może to być także posługiwanie się przedmiotami będącymi w użyciu osób zakażonych, wspólne korzystanie z odzieży, pościeli, napojów i pożywienia. Drogą przenoszenia jaj jest także kurz. Najlepszą bronią w walce z owsikami jest zachowanie higieny oraz czystości. Oprócz leczenia farmakologicznego z naturalnych metod zalecane jest stosowanie czosnku, cebuli, pestek dyni lub oleju z pestek dyni oraz kiszonek. Mogą to być kiszona kapusta, kiszone ogórki, kiszone buraki, kwaśne mleko i jogurty naturalne, które można stosować zarówno u dzieci jak i dorosłych. U osób pełnoletnich dodatkowym wsparciem w walce z owsicą jest naturalny ocet jabłkowy, najlepiej z bakterią matki oraz zioła takie jak: piołun, wrotycz, czarny orzech i oregano.
Kolejną bardzo częstą przyczyną zakażeń pasożytniczych w Polsce, po owsiku jest włosogłówka ludzka. Co roku zakażenie może dotyczyć nawet co czwartej osoby w naszym kraju. Jak podają statystyki, największy odsetek zakażeń dotyczy osób mieszkających na wsi. Niestety nawet ponad 80 % tych społeczności było lub jest nią zarażonych. Bytuje ona w ludzkim jelicie grubym, a także jelicie ślepym. Jej długość wynosi około 5 cm z tym, że płeć żeńska pasożyta jest większa od męskiej. W większości przypadków, podobnie jak owsica może przebiegać bezobjawowo. Dopiero poważna inwazja wzmaga dolegliwości w postaci bóli brzucha, trudnościami z przewodem pokarmowym, problemy neurologiczne i krążeniowe. Występują także bóle głowy, problemy natury psychicznej takie jak nerwice, bezsenność i depresję. Podobnie jak w przypadku owsicy bardzo ważne jest zachowanie higieny oraz dokładne mycie owoców i warzyw przed spożyciem. Jej obecność stwierdza się na podstawie próbki kału i występowaniu w nim jaj, można też dodatkowo wykonać kolonoskopie. Włosogłówka jest dość trudna w zwalczaniu, najczęściej konieczne są leki przeciwpasożytnicze. Dodatkowo w pokonaniu włosogłówczycy pomagają zioła, takie jak: piołun, mięta, tymianek, kmin, tysiącznik i rumianek. Zalecane jest również spożywanie oleju z pestek dyni, a zawarta w nim kukurbitacyna, poraża układ nerwowy pasożytów. Przez około 2 tygodnie należy rano spożywać 2 łyżki oleju lub garść pestek z dyni. Ważne, aby po takiej kuracji zastosować środek przeczyszczający, aby pozbyć się martwych ciał pasożytów, które są również toksyczne.
Wyjątkowo obrzydliwym intruzem jest również glista ludzka. Jest ona trzecim w kolejności występowania pasożytem, który dotyka polskie społeczeństwo. Na świecie jest nią dotknięty co czwarty człowiek. Bytuje w jelicie cienkim. Osiąga rozmiary nawet do pół metra. Jest bardzo płodna i dziennie może złożyć nawet ponad 100 tysięcy jaj. Szczególnie rozpowszechniła się w krajach ze słabą sytuacja materialną i sanitarną. Ten pasożyt jest szczególnie groźny dla zdrowia i życia człowieka. Wywołuje ona ciężkie reakcje skórne, poraża układ nerwowy, uszkadza jelita i wątrobę. Może wędrować po całym ciele, w tym do płuc i mózgu tworząc stany zapalne. Podobne skutki co glista ludzka, może wywoływać także glista psia i kocia, którą możemy się zainfekować podczas kontaktu z nieodrobaczanymi zwierzętami. Oprócz zalecanej terapii farmakologicznej, polecane jest spożywanie surowego czosnku (pokrojonego i pozostawionego na 15 minut do czasu wytrącenia się allicyny), świeżych porów a także oleju i pestek z dyni.
Dość powszechnym i dobrze znanym pasożytem jest tasiemiec. Występuje on w głównie w postaci tasiemca uzbrojonego i tasiemca nieuzbrojonego (bąblowca). U psów spotykany jest tasiemiec psi, który dotyka znaczną liczbę czworonogów. Zazwyczaj przebieg zakażenia, podobnie jak w przypadku innych pasożytów przebiega bezobjawowo. Z upływem czasu wywołuje poważne choroby takie jak bąblowica i wągrzyca. Objawy i ogólne wyczerpanie organizmu, może dać o sobie znać nawet po kilkunastu latach od zakażenia. Dojrzałe osobniki bytują w jelicie cienkim człowieka a także u zwierząt głównie lisów, psów, bydła i gryzoni. Do zakażeń dochodzi najczęściej poprzez kontakt z jajami tasiemca, które mogą pochodzić z odchodów zwierząt domowych lub dzikich np. spożycie niemytych jagód z lasu, które były zanieczyszczone przez lisa. Bąblowica oprócz jelit, może zagnieździć się także w wątrobie i gałkach ocznych. Osiedlając się w mózgu człowieka istnieje wysokie ryzyko doprowadzenia do śmierci. Profilaktyką jest regularne odrobaczanie zwierząt domowych oraz dokładne mycie jagód, zwłaszcza rosnących w lesie. Wśród innych bardzo groźnych pasożytów występujących wewnątrz ciała człowieka można wyróżnić także toksoplazmozę, czerwonkę, lamblię i pełzaki dziąsłowe. W tym przypadku, podobnie jak zakażeń innych pasożytów, niezbędna jest właściwa higiena oraz regularne badania pod kątem ich występowania.
Oprócz pasożytów wewnętrznych, spotykamy się z licznymi inwazjami intruzów bytujących na naszej skórze. Zaliczyć można do nich pchły, wszy, roztocza, nużeńce, obrzeżki gołębie, ptaszyńce i inne. W przypadku inwazji wszawicy i pcheł, należy stosować szampony i odżywki przeciw pasożytnicze z dodatkiem olejku z drzewa herbacianego (tea tree), które eliminują i zabezpieczają przed ponownym zarażeniem. Wesz w sposób szczególny nie znosi olejku z drzewa herbacianego. Szczególnie groźnym pasożytem jest także kleszcz. Jego ukąszenie i bytowanie w skórze człowieka oraz kontakt z krwią zaatakowanego, może wywołać bardzo poważne zagrażające życiu choroby takie jak kleszczowe zapalenie mózgu i borelioza.
Pasożyty to wyjątkowo przebiegli i szkodliwi intruzi. Przez wiele lat, mogą bez naszej wiedzy ograbić nas z najcenniejszych składników pożywienia i zatruwać nasz organizm swoimi toksycznymi odchodami. Skutki jakie wywołuje ich obecność, może mylnie sugerować inne poważne dolegliwości i schorzenia. Wówczas szukając ratunku, powstaje błędne koło z którego ciężko nam wyjść. Są przyczyną bardzo dużej ilości chorób. Bez ich pozbycia się z naszego organizmu, nie mamy szans na zachowanie dobrego zdrowia i samopoczucia. Pamiętajmy o zasadach higieny, regularnych badaniach stolca i krwi. Stosujmy odpowiednią dietę, zioła i suplementy które sprawią, że zasiedlanie naszego organizmu, nie będzie dla nich przyjemne. Życie bez pasożytów sprawi, że nasza zdrowa i zbilansowana dieta, suplementacja i aktywność fizyczna zacznie przynosić oczekiwane, pozytywne rezultaty.
Źródła:
- Domrachev, Pasożyty – przyczyna większości chorób - Część I, Czasopismo Harmonia, lipiec – sierpień 2018, s. 54-56.
- Hadaś E., Derda M., Pasożyty – zagrożenie nadal aktualne, Problemy Higieny i Epidemiologii, 2014, 95(1) s. 6-13
- Kotowska M., Albrecht P.: Najczęstsze choroby pasożytnicze przewodu pokarmowego [w:] Albrecht P. (red.): Gastroenterologia dziecięca – poradnik lekarza praktyka. Wydawnictwo Czelej 2014, s. 113-114.
